Words with venom
Door: Oriana Strangio

Words with venom, words that bind, / Words used like weapons to cloud my mind. / I’m a person, I’m a man, but no matter how I try, / People just say, “Hey! There’s that N**a Guy.” / Everywhere I go it’s always the same, / Everyone just thinks of me as that one single name. / “Hey N**a Guy!” “N**a Guy!” “Hi  N**a Guy!” Stop! / Now go, call me N**a Guy, fill me with your hate, / Try to bring me down, boop bop you’re too late. / When will it end? Will there ever be a time / Where I can be thought of as more than just N**a Guy? / Respect.

Dit spoken word stuk is van Randy Marsh de hoofdpersoon in aflevering 1101 van de animatieserie South Park: ‘With Apologies to Jesse Jackson’. Randy, de vader van Stan, staat in de finale van Rad van Fortuin. Hij moet een woord raden als antwoord op de vraag ‘mensen die u irriteren’. Wat volgt is een 1 op 1 replica van ongetwijfeld het meest opzienbarende moment in een spelshow van de publieke omroep ooit (waarin een meisje het antwoord “allochtoon” geeft op de vraag: “Niet aangepast persoon, beginnend met een A” red.) –filmpje-. Alhoewel NAGGERS het juiste antwoord is, zegt Randy the N-word, nadat je hem eerst ziet twijfelen of het wel politiek correct is om dit woord op nationale televisie te zeggen.

Zoals altijd bij South Park is het onderwerp gebaseerd op nieuws dat de gemoederen bezig houdt. Zo worden er in deze zelfde aflevering een aantal karakters opgevoerd die, in de echte wereld, even ongemakkelijk dat woord in de mond namen. Eén ervan is Seinfeld acteur Michael Richards, beter bekend als het personage Kramer. Op 17 november 2006 schreeuwde hij tijdens een comedy avond in de Laugh Factory racistische woorden naar een aantal zwarte toeschouwers. Opnames daarvan, die viral gingen, tonen Richards He’s a n***a roepend en referenties makend naar het lynchen van zwarte mensen. Voor hij het podium afloopt zegt hij nog: “Dit is wat er gebeurt als je een witte man in de rede valt.”

Geschrokken door de reacties op het veelvuldig gedeelde filmpje (lees: om nog enigszins zijn carrière te redden) nam Richards public relations expert Rubinstein in de arm. Gesteund door collega acteur Seinfeld maakt hij in de Letterman-show publiekelijk zijn excuses. Rubinstein laat hem vervolgens ook nog zijn verontschuldigingen bij Jesse Jackson maken. De enigen die hij niet zijn excuses aanbiedt zijn degenen die hij op die 17 november uitschold en beledigde.

Het incident zorgde bijvoorbeeld dus niet voor een discussie over hoe media bijdragen aan stereotypen over zwarte mensen. De aandacht verschoof al gauw naar de excuses van Richards, waardoor het incident waarvoor die excuses nodig waren naar de achtergrond verdween. Filosoof Baudrillard beschrijft dit als de schijnwerkelijkheid of hyperrealiteit die de werkelijkheid vervangt en uitwist. De werkelijkheid is in dit geval waarschijnlijk eerder dat Richards meer spijt heeft van de backlash, die zijn gedrag heeft gehad op zijn carrière, dan de gevoelens van de mensen die hij uitschold. De gevoelens die de media belichten, zijn die van Richards, en niet van zijn slachtoffers. 

Net zoals met Richards, wordt ook in het geval van Randy de realiteit volledig gekanteld. Hij is, nu hij (terecht) te boek staat als racist, daar opeens het slachtoffer van. South Park geeft dit fenomeen geweldig weer én stelt er iets tegenover. Cartman. Hij is authentiek en komt er voor uit dat hij racistisch is. En daarom draag ik dit stuk aan hem op.