In Frankrijk is momenteel een discussie gaande over het herbegraven van de twee dichters Arthur Rimbaud en Paul Verlaine. De twee hadden samen in de negentiende eeuw een stormachtige en gewelddadige relatie. Zo stak Rimbaud, Verlaine in Parijs eens in zijn hand en schoot Verlaine in Brussel op een terras op Rimbaud, wat ook het einde van hun reactie zou betekenen. Maar op momenten dat ze het met elkaar konden vinden waren ze onafscheidelijk. Iets wat Verlaines vrouw overigens niet heel erg kon waarderen.

Door tien voormalige Franse cultuur ministers en een lange lijst artiesten en intellectuelen hebben een petitie getekend waarin staat dat de twee dichters symbolen waren van diversiteit en dat hun stoffelijke resten naast andere Franse literaire grootheden naast Voltaire, Rousseau, Dumas, Hugo en Malraux in het Panthéon ten ruste moet worden gelegd.

De huidige minister van cultuur Roselyn Bachelot, heeft de petitie niet getekend, maar gaat wel akkoord met de petitie. 

De petitie krijgt tegenstand van een grote groep mensen die zeggen dat Rimbaud en Verlaine slachtoffer zijn van een culturele groepering en dat de dichters niets in hun leven gedaan hebben om opgenomen te worden in het Frans patriottische Panthéon. Sterker nog: het bijzetten van de twee dichters zou de spot drijven met alles waar de dichters voor stonden. Zij wilden niets met de heersende klasse te maken hebben en waren juist vrijgevochten en rebels in een tijd waarin homoseksualiteit veroordeeld werd.